samaipata

Dit verhaal begint met de voor mij slechtste busreis ooit, tussen sucre en santa cruz. De bus zou om 17u vertrekken en zoals altijd moest ik een half uur eerder bij het busstation zijn. De balie was leef maar al gauw kwam een vrouw aanrennen en ze gebaarde dat ik mee moest rennen. De bus was al vol en mijn bagage werd nog gauw het ruim in gegooid. Een man werd van mijn plek gestuurd en de bus vertrok. Ik denk dat het de 16 uur bus was. Ik zat in ieder geval en de bus reed. Na een tijdje werd het wat frisser en wilde ik het raam dichtdoen. Helaas kregen ik, en de man naast me het raam niet dicht. Hij haalde zijn schouders op en speelde verder met zijn telefoon. De bus stopte onderweg 2 keer. Andere bussen stopten onderweg alleen als de chauffeur naar de wc moest, maar bij deze stops ging iedereen de bus uit. Volgens mij een eet-stop en een wc-stop, maar zeker ben ik nog steeds niet. De weg was erg slecht, a. was ik daar al voor gewaarschuwd. Ik lag wakker en rond 5u sochtends wad er een harde knal. Een hoop mannen snelden naar buite. Blijkbaar was er iets kapot gegaan aan de bus. Het leek erop dat ze het niet konden maken. Een aantal mensen gingen met al hun spullen naar buiten op zoek naar een alternatief vervoersmiddel. Het was echter nog donker buiten en het regende. De meerderheid van de mensen bleven in de bus dus ik deed hetzelfde. Na ongeveer een uur toen het wat lichter begon te worden kwam er een klein busje langs. Een hoop mensen begonnen op te staan dus ik heb gauw mijn spullen gepakt en ben ook naar buiten gegaan. Mensen stapten inderdaad in het kleinere busje. Ik ben er ook in gaan zitten. Het busje werd volgestouwd, zoals je hier wel vaker ziet. Mensen praatten spaans tegen en een vrouw kwam verhit bij iedereen in het busje de bustickets van de grote (kapotte) bus halen. Het busje reed weg en ik nam aan dat deze tot Santa Cruz zou rijden. Niets was meer waar want uiteindelijk hebben we nog twee keer van bus gewisseld, snapte ik er telkens niks van en bleef iedereen maar tegen me aan praten. Ook nog een stuk moeten staan, wat niet erg prettig is met mijn nederlandse lengte, want ik moest mijn hoofd omlaag houden. Toen we dus uiteindelihj in Santa Cruz aankwamen en het nog steeds regende was mijn humeur niet goed en ik had totaal geen zin in de stad. Ik besloot een gedeelde taxi naar Samaipata te nemen, wat nog eens 3 uur reizen was, maar dan zat ik in ieder geval droog. Tijdens deze rit klaarde het weer op en tegelijkertijd ook mijn humeur. Ik heb een schoon hostel gevonden. Samaipata is super rustig, behalve in het weekend, want dan komen er allerlei mensen naar Santa Cruz voor de rust, feestje en het wat betere weer. Wat ik hier gehoord heb regent het altijd in dit seizoen in santa cruz. Ik heb prima geslapen en vandaag ben ik naar het cloud forest van National Park Amboro gegaan met een gids en een duits meisje. Het regende wat en wa. erg mistig. Overal modder en ik denk dat ik in tijden niet zo vies ben geworden. Het was erg mooi en gezellig. Een hoop varens en ander groen. Morgen naar El Fuerte, ruines ongeveer 8 km van hier. Hopelijk is het weer wat beter.