Condoriri trek

Ik heb een drie dagen hike trektocht gedaan. Dit was de eerste tocht sinds jaren waarbij ik mijn eigen matje, slaapzak en tent moest dragen. Zo`n rugzak omhoog sjouwen is niet niks. De tocht was samen met een andere jongen, marc, officieel een Nederlandse en Zwitserse nationaliteit, maar geboren in Engeland en woont in Parijs en sprak geen Nederlands. Als gids hadden we een cholita, een lokale vrouw. Dit betekende dat ze zo`n 5 rokken aanhad en gebreide vestjes. Ook had ze geen rugzak, maar een doek die z. ombond (waar ze een kartonnen doos met een deel van ons eten in deed). En al had het agency gezegd dat ze basic engels zou spreken, bleek ze alleen spaans te spreken. De eerste dag begonnen we vrij laat met lopen omdat het 3 uur rijden was en deze dag liepen we maar 2,5 uur. We sliepen bij een gletsjermeer. Zodra de zon weg was was het al snel koud. `s nachts vroor het en Marc heeft maar 2 uur kunnen slapen. Ik gelukkig wat meer, maar toch viel de kou ook mij zwaar. We stonden al om 7u op en kregen ontbijt. Er waren een aantal lokale mensen die vissersnetten binnen gingen halen zodra de zon over de bergen verscheen (rond 8u). Ook onze gids hielp mee met de vissen uit het net halen en ze schoon te maken. We vertrokken daardoor pas om 11u. We zouden die dag 5 uur lopen. Na 4 uur begon mijn energie toch echt op te raken (koekjes kunnen je honger tijdens het lopen niet voor eeuwig weg houden) en ik vroeg wanneer we lunch zouden krijgen, waarop de gids haar antwoord een uur was. Gek genoeg waren we op onze slaapplek na 5 minuten.Tegelijkertijd had ik al een tijdje hoofdpijn (ik geloof dat we een hoogte van 4800m bereikt hadden). Echter waren de gletsjers dichtbij en door het enthousiasme van Marc en na het nemen van een paracetamol toch besloten nog richting de gletsjers te lopen (zonder rugzak, en nadat we tent hadden opgezet). Dit was erg mooi en we konden langs een andere berg heen naar een andere gletsjer kijken. In de tussentijd was de gids aan het koken en al gauw nadat we terug waren kregen we ons avondeten. Deze avond leek minder koud, maar `s nachts bleek de kou nog erger dan de nacgt ervoor te zijn. Ik heb nauwelijks geslapen en toen we `s ochtends om 6u op moesten staan en de tent opruimden bevroor ons drinkwater meteen in de flessen. In de tent was het gelukkig wat warmer geweest, maar ook aan de binnenkant van de tent was bevroren damp te vinden. We zouden deze dag 6 uur lopen en begonnen al vroeg. We moesten 2 keer een flinke berg omhoog en dus ook 2 keer een flink stuk omlaag. Het leek erop alsof onze gids haast had en ze vond mij maar langzaam. Ik weet echter van andere tochten dat ik redelijk gemiddeld tot snel loop en trok me niet zo veel van haar aan en liep gewoon rustig door. Halverwege zei ze dat de auto om 14u op ons zou wachten op het eindpunt en dat het nog 3 uur was (wat zou betekenen dat we er pas om 15u zouden zijn). Ze spoorde ons aan geen pauzes te houden en door te lopen. Marc hield haar makkelijk bij, maar ik raakte al gauw achterop. Gelukkig was er maar 1 weg naar beneden. Bijna beneden was nog een ander dorpje en hier haalde ze onze lunch tevoorschijn. Haar haast bleek ineens verdwenen te zijn want ze begon haar kleren in de beek te wassen, haar tanden te poetsen en haar haar opnieuw te vlechten. Voor ons niet erg want er was een lekker zonnetje, maar wel heel erg gek. Toen ze na een uur klaar was met alles liepen we verder en bereikten de auto pas rond 15:30. Jammer dat de gids zo raar deed en totaal geen engels sprak, zwaar met een rugzak met tent, matje, slaapzak, warme kleding en al, koud, maar ook een zeer mooi en indrukwekkend landschap met bergen, gletsjers, een hoop al