Twee rustige dagen in Puerto Maldonado

Nadat we eergisteren terug kwamen uit het regenwoud hebben we met onze hele excursiegroep (8 man) gegeten in een restaurant op 200 meter afstand van het hostel. We stapten een restaurant binnen dat een stukje fancyer was dan verwacht. We vielen ook wel een beetje op als groep gringos uitgerust met vieze kleding en drie-daags-jungle-aroma. Gelukkig was het nauwelijks een probleem. We hebben heerlijk gegeten, deels omdat er een uitgebreid salade-rijst-en-aardappel-buffet was. Daarnaast waren de gerechten ook echt lekker. Bonuspunten voor de prijs: inclusief drankjes waren we als groep 200 soles kwijt, oftewel iets meer dan 50 euro voor een groep van 8 personen. Na het eten hebben we genoten van de douche en zijn we vrij vroeg gaan slapen. De 15e was een geplande rustdag, waar we de volgende tour geregeld hebben, een beetje over de markt geslenterd hebben en 's avonds pasta gekookt hebben. Eva heeft nog wel meer gedaan dan dat in de tijd dat ik nog twee uur extra slaap veroverd heb. Het is wel duidelijk dat Eva de vakantie-bikkel is van ons twee. Vandaag zouden we op stap gaan naar een meer hier in de buurt, waar we apen, vogels, otters en krokodillen zouden kunnen zien. Helaas liep het vandaag anders. Door een allergische reactie (we hebben geen idee waarop) zaten mijn schouder en zij in de ochtend onder de rode, jeukende, gezwollen plekken. Terwijl we in de haven stonden van waar we zouden vertrekken, hadden die plekken zich verspreid naar mijn armen, ellebogen, knieën, rug, bovenbeen en andere zij. Terwijl ik gek werd van de jeuk, hebben we met de gids overlegd. We konden de trip een dag opschuiven, zodat we vandaag even langs een arts konden. Zo gezegd, zo gedaan. In de tuktuk naar een van de twee lokale ziekenhuizen. We liepen binnen en overal lagen patiënten in bedden en waren onderzoeken bezig. Op de grond lagen allerlei interessante dingen: haren, bloeddruppels en andere onbekende (lichaams)resten. Een arts stapte op ons af en na ons verhaal gehoord te hebben en de plekken gezien te hebben, krabbelde hij een recept vol. Vervolgens werden we de straat op gestuurd om bij een willekeurige "farmacia" de spullen van het recept te shoppen. Eenmaal weer in het hostel hebben we rustig overlegd met verzekering en een arts in Nederland. Een deel van de medicatie laten we voorlopig achterwege en een deel heb ik vrijwel direct na het overleg gebruikt. Binnen enkele uren waren de klachten al vele malen minder. En nu ziet 80% van mijn huid er weer normaal uit. Met een sisser afgelopen, zo lijkt het. Morgen gaan we dus alsnog op pad naar de apen, vogels, otters en krokodillen. (Opmerking: dat betekend ook dat we weer twee dagen niet te bereiken zijn/geen updates plaatsen.)