Veilig, moe en hongerig, maar niet per se in die volgorde

Het is hier nu bijna 9 uur 's avonds. Het is nog niet helemaal binnen gekomen dat we nu ineens aan de andere kant van de wereld zitten. Onze vlucht begon met mooi uitzicht over de kustlijn van Nederland, waarna de kust van Groot Brittannië gauw volgde. En daarna... Water water en nog meer water. Stiekem verveelt dat uitzicht al snel. De films en hapjes en vooral het drinken van de KLM waren erg fijn. Toen we nog zo'n 5 uur voor de boeg hadden , was de lol er wel vanaf... Na een bemoedigende hoeveelheid chocolade (dank aan o.a. Sophia) en even op elkaars schouder slapen ging het wel weer. Tegen die tijd hadden we ook al weel tof uitzicht op de amazone. Bomen zover je kan kijken en nog verder, slechts onderbroken door eindeloze slingers rivier. Heel gaaf. Eenmaal geland waren immigratie en de douane geen enkel probleem. We hebben een taxi naar het eerste hostel genomen en hebben beiden een douche genomen. De klamboes hangen. En nu, slaap!

Enkele fun facts:
Eva is geen genie als het op oortjes in de vliegtuigflim pluggen gaat.
We hebben met z'n twee maximaal 40 minuten geslapen.
Slingerende rivieren zijn supercool, zolang ze maar niet aan slangen doen denken.
Laurien was haar boardingpass vergeten in een van de wc's op Schiphol.
Eva heeft al een bloedneus gehad.
Taxi-en is enger dan vliegen.
De eigenaar van het hostel is ontzettend aardig.